Herkese Merhaba !
Biraz hüzünlü biraz da mutlu bir yazıyla karşınızdayım. 2019 yılındayız ve temmuz ayına sayılı günler kaldı. Dizinin takipçileri bilirler ki her yılın temmuz ayında bir orange is the new black yeni sezonu yayınlanır. Bu yıl ise dizinin 7. sezonu yayınlanacak.
Bu yazıyı hüzünlü yapan kısım ise 7. sezonun final sezonu olacak olması. Diziyi bilmeyenler için özetleyecek olursam Chapman karakterinin ki üstteki fotoğrafta baş karakterin kim olduğunu anlamak zor değil hapishaneye girmesiyle değişen hayatını ve hapishanedeki kadınların , onların yaşamını ele alan konusuyla 6 yıldır netflix'in iyi izlenen dizileri arasında yer alıyor.Orange is the new black'in instagram adresini takip edenler oradaki fotoğrafları görmüşlerdir. Biliyorsunuz ki 6. sezon inanılmaz bir şekilde sezon finali yapmıştı haliyle hepimiz 7. sezonun nasıl olacağını inanılmaz merak ediyoruz. Spoiler sayılır mı bilmiyorum ama gördüğüm fotoğraflara bakarak Chapman'ın dışarıda yani gerçek hayatta sahnelerini göreceğimizi söyleyebilirim. Bu çıkış kalıcı mı olur yoksa Alex gibi geri döner mi bilemiyorum . Bunu hepimiz 27 temmuz da göreceğiz !

Hepimizin bildiği , okumakta epey geç kaldığım bir Türk klasiği "İntibah"

Öncelikle ilk belirtmek istediğim ,bir klasiğe göre inanılmaz güzel bir dilinin olması. Okuması çok kolay , oldukça açık ve anlaşılır. Türk klasiklerine epey ön yargılı yaklaşsam da sanırım sevmeye başladım diyebilirim.
 Konusuna gelirsek ;  iyi yetişmiş Ali Bey'in, uygunsuz bir kadın olan Mahpeyker'e aşık olması ve bu aşkın Ali Bey'e maddi ve manevi olarak yıkım şeklinde sonuçlanması anlatılıyor. Mahpeyker'den uzak durması için eve alınan cariye ise Dilaşup. Olay bu üç kişinin etrafında geçiyor.

Sonu oldukça yeşilçam filmlerini andırsa da gayet güzel bir kitaptı diyebilirim. Tek sevmediğim kısmı ise ; bir karakterin kitabın en başında kötü bir şekilde verilmesi ve doğal olarak kitabın sonunda "kötüler kaybeder" mottosuyla en ağır yenilgiyi alması ve bu kitapta da bunu gördüm. Yazara nispeten ben kitap karakterlerinin ,karakterleri hakkında hiç yazıldığı gibi düşünmedim.




Roman akıcı bir anlatıma sahiptir. Yaşanan olaylar karşısında soğukkanlılığını koruyamayan, pek düşünmeden ani kararlar veren delikanlı, hem kendisinin hem de sevdiklerinin hayatını mahvedecektir. "Son pişmanlık fayda etmez" şeklinde özetlenebilecek olan olaylar dizisi, dönemin yaşam tarzı, alışkanlıkları ve artık günümüzde geçerliliği kalmamış sosyal düzen içerisinde anlatılır. Uyanış anlamına gelen İntibah, gerek yazıldığı dönemle, gerek dönemin edebiyat anlayışıyla ilgili fikirler vermesi bakımından önemlidir.
(Tanıtım Bülteninden)

Tanıtım bülteni kaynak : dr.com

 Herkese yeniden merhaba !
Adını duymadığımız bir kitapla nihayet buradayım. Güney Dal - Kılları Yolunmuş Maymun.
Kendisi migros'un kitap reyonunda karşıma çıktı ve arka kapak yazısı beni inanılmaz çektiğinden kitabı alıp okumak istedim. Kitap elimde uzunca bir süre süründü desem sanırım yalan olmaz çünkü beklentimin- özellikle kitabın yaklaşık dörtte üçü- epey altında olan bir kitaptı.
Kitabın iki bölümü olduğunu söyleyebilirim sanırım. (Bunun spoiler olmayacağını umuyorum) İlk bölümden ziyade son bölüm oldukça edebi , akıcı ve nispeten sürükleyiciydi diyebilirim. Tabii bu  olay örgüsünün yoğun olduğu bir kitap değil. Daha çok durumlarla ilerliyor o yüzden sürükleyici kısmının oldukça göreceli olduğunu söylemek isterim.
Kısa bölümlerden oluşması oldukça güzel ayrıca her bölümün iki sayısı var ve kitabın başında verilen sıralamayla okuyarak kitabı 2. ve 3. roman şeklinde de okuyabileceğiniz yazıyor. Sen okudun mu derseniz , ben okumak için bir sebep bulamadım.


Bu aşamada anlayabilmeniz için öncelikle aşağıdaki arka kapağı okumanızda yarar var. Çünkü kitabın konusu aslında arka kapakta yazılandan ibaret. Almanya'da yaşayan bir türk ailesinin yaşantısı , ve baş kahramanımızın duvar gazetesi çıkarma öyküsü anlatılıyor. Bir başı veya sonu yok. Anlamlandıramadığım kitaplardan biriydi. Deneme yazılarına benzeyen düşünce içeren çok fazla kısım vardı ki bu tarz yazıları tehlikeli buluyorum. Gündemde olmuş ya da olan konular hakkında net bir fikir vermek , fikrine uymayan birinin kitabı o an bırakmasına sebep olabilir. Keza kitabın baş karakterini hiç sevmediğimi , inanılmaz diktatör , bencil ve egoist bulduğumu da buna eklersek bu kitabı nasıl bitirebildiğime bende şaşırıyorum.

Merhaba !
Yine bir internet alışverişi yaparken denk geldiğim ve isminden dolayı sepete attığım kitapla
buradayım !
293 sayfalık bir kitap , belirtmeliyim ki punktosu düşük.
Jale Demirdöğen'in okuduğum ilk kitabıydı bu. Kitap bir olayın etrafında şekilleniyor ve olayı herkesin bakış açısıyla okuma fırsatı veriyor size.Bu olayı herkes adına anlama açısından güzel okuma açısından bence güzel olmayan bir durum. Hikaye başta gizemli gelse de sonradan kanımca tatmin edici bir sonla bitmedi. Okuyucuyu şaşırtmak istediği yazarın oldukça belli , ama başta çok fazla belli edilen ve garipsenen bir durumu kitabın sonunda belli etmek pek sürpriz etkisi yaratmadı bende.
Kitabın sonu bana göre fazla abartılı bir şekilde bitirilmiş. Sürekli eski sayfalardan  paragraf paragraf alıntı yapmak gerçekten beni okurken fazlasıyla sıktı. Micheal Jackson göndermesini kitabın başından sonuna kadar manasız bulduğumu da belirtmek isterim. İnsanların kendi varoluşlarından kaçmak için başkasına tehlikeye atmasını ele alıyorsa eğer kitap - ki bence verilmek istenen mesaj buydu- fazlasıyla saptırıldığını düşünüyorum bu konudan. Ayrıca bir kitapta bir kahramanın , yani en zeki en mükemmel olanın kitabın başından seçilmesi ve diğer karakterlerin onun çok altında tutulması fikrine temelden karşıyım.


Arka kapaktan : Ben mutsuz çocukları görür görmez tanımayı, mutlu çocukları kıskana kıskana öğrendim. İyi babaları ise kötüsüyle yaşaya yaşaya... 
Kötü babaların sesleri ateşe hazırlanan silahlar gibidir. Mermiyi silahın yuvasına gönderir gibi öksürürler önce. Şarjörü çevirir gibi tükürürler balgamı yere. Sonra ayak seslerini duyarsın. Ölmeden önce duyduğun son ses onun ağzından dökülen adındır: "Berat!" 
Silah patlamıştır. Ölmemişsen, uzunca bir ay yürüyüşüne çıkmışsın ve evde yoksun demektir. 
Yeryüzünü reddediyorum, evet! Yeryüzü mutsuz çocuklarla dolu ve ben onların aydaki tanrısıyım!
Bir gün herkes yarım kalan işini bitirecek ve aya her baktığında beni hatırlayacak dünya!


Kitaba puanım : 3/10

Selam !
Stefan Zweıg kitapları günümüzde oldukça tercih edilen ve popüler kitaplar arasında. Klasikleşmiş kitapların günümüzde sık sık popülerleşiyor olması inanılmaz güzel bir olay.
Benim okuduğum ilk Stefan Zweıg kitabı. Satranç , Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu , Olağanüstü bir gece gibi çok popüler kitapları olan bir yazar. Bense ilk kitap olarak isminin gerçekten ilgimi çektiği bu kitabı seçtim. Nereden başladığı ve nerede bittiği olmayan gerçekten sadece bir kesit sunan bir kitaptı. O yüzden benim açımdan okuması güzel bir deneyimdi. Anlatım oldukça güzeldi . Kitapla ilgili sevmediğim tek nokta sanırım kitabın başında beklentimi çok yüksek tutmamdı ya da okuduğumuz kitaplarda inanılmaz abartı ve "yok artık" dedirtecek olaylar okumaya alıştığımızdan bazı sonlar bizi yeterince tatmin etmiyor.
Sayfa sayısı : 112

Merhaba !
İnanılmaz bir kitap keşfetmenin haklı gururunu yaşıyorum !
Tesadüfen aldığım - arka kapak yazısından fazlasıyla etkilendiğim- bir kitaptı ve itiraf etmeliyim epeydir kitaplığımda öylece duruyordu. Kitap hakkındaki yorumlar inanılmaz güzel olunca okumak istedim ve sadece bir günde bitti , elimden bırakamadım. Dram okumayı sevenlerin bayılacağı bir kitap kendileri. Anlatımı inanılmaz sade ve akıcı. O kadar kolay okunuyor ki , çok çabuk ilerlememek elde değil. Tavsiye istendiğinde ağzımdan epeydir bu kitap çıkıyor. Kitabın ismine okurken anlam yüklüyorsunuz , anlatımı inanılmaz olsa da anlatılanlar bakımından okuması epey zor bir kitaptı. Bir insan bir kitaba öfkelene bilirmiş ,bunu bu kitapla fazlasıyla gördüm.
                         Sayfa sayısı 256






Arka kapaktan: Acımasız bir insan değilim, ama bana yaptıklarından dolayı asla affedemeyeceğim insanlar var. İyi bir insan olma isteğime karşın, bu kişilerin cehennemde çürümelerini, kurtuluşun beyaz ışığını asla görememelerini ya da lekeli ve kararmış ruhlarının bu ölümlü bedenlerini terk etme zamanı geldiğinde meleklerin kanat seslerini asla duyamamalarını içtenlikle diliyorum. Korkunç bir şey söylediğimin farkındayım, ama çocukluğumun hikayesini okuduğunuzda neden böyle hissettiğimi belki anlarsınız.




Kitaba puanım : 9/10

Herkese Merhaba !
Ah ne kadar uzun zaman oldu , farkındayım arayı kapatacak kadar çok yazıyla geldim !
İnstagram'da gördüğüm bir haber videosuyla önce Rukiye Türeyen'i daha sonra da kitabını gördüm. Erkek arkadaşıma da kendime de birer adet aldım. Çünkü sizde hak verirsiniz ki yaptığı inanılmaz ve başarması çok zor bir işti. Onu taktir etmeyen hiç kimse yoktur eminim ki .
Kitap oldukça ince ,128 sayfa kadar. Benim okumam 2 saatimi bile almadı diyebilirim.
Konusuna gelirsek , öncelikle şunu söylemeliyim ki kitabın kesinlikle belli bir yaş seviyesi var. Bence orta okul öğrencilerinin sıkılmadan okuyacağı bir kitap. Hikayelerin onlara daha çok uygun olduğunu düşünüyorum.
İçerisinde birkaç farklı hikaye ve senaryo tarzı yazılarda var. Kitabın sonunda askerlere yazılmış bir mektup ve Rukiye Türeyen'e ait haberlere de yer verilmiş. Benim için çerez kitaplardan biriydi. Kitaba puan vermek istemiyorum. Yazana sonsuz saygıyla okuduğum bir kitaptı. Son kelimesine kadar da yazara olan saygımdan okudum.

Tanıtım Bülteninden : Yürek dağlar engellilerin durumları; hep acınarak bakılır. Bir işe yaramaz sanılır.
Şimdi sizlere kendimden bahsedeceğim. Kararı siz verin, işe yarıyorlar mı yoksa yaramıyorlar mı?
Engelli bir birey öncelikle kendiyle ve bedeniyle barışık olmalı ki; yaşadığı zorluklara göğüs gerebilsin.
Uç aylıkken geçirdiğim menenjit bir diğer adıyla havale nedeniyle beden sağlığından yoksun biriyim. 37 yaşındayım ve kendimi bildim bileli kendi ihtiyaçlarımı karşılayamıyorum...
İhtiyaçlarımı, kardeşlerim ve annem gideriyor. Babam, akciğer kanseri nedeniyle vefat etti. Annem, 7 yıl önce iki beyin ameliyatı geçirdi. Yine de biz çocukları için, ayakta duruyor.Hikâyeler senaryolar yazıyorum. Bu kitap benim ilk kitabım. Kitabımda dört hikaye, bir oyun, bir skeç, bir senaryo, bir de mektup var. Çoğu zaman kitaptaki kahramanların yerine kendimi koyuyorum. Bilgisayar başında yazdığım karakterlerin bedenlerini kendi bedenim gibi kullanıyor, kendi bedenimde sergileyemediğim özgürlüğü o karakterlerin üzerinde sergiliyorum.
Tanıtım bülteni kaynak : dr.com.tr
Rukiye Türeyen haber videosu : https://www.youtube.com/watch?v=xIDW281WQ8E